عشق و خلاقیت عاشقانه
شعر و متن از نظامی تبریز
عشق و خلاقیت عاشقانه
شعر و متن از نظامی تبریز
دریای عمر
عمر از زمان تولد تا مرگ روان است . اما عامل لغزندگی؛ انسان است و افکار انسانی.
آنچه استاد داد زخرد عمر، بر من، ادب
باب میل خودش بود وخردی ز بی ادب
نقدی بر ادب
سخن دان پرورده پیر کهن
بیندشد، آن گه بگوید سخن
مزن بی تامل به گفتار دم
نکو گوی، اگر دیر گویی چه غم
« سعدی »
وجود قراضه من گر میلگرد شود
دلها را به آسمانخراشی مبدل کند
« نظامی تبریز»
ادب، هنر زندگی و تکامل درونی بشر است. افکار را رشد داده و می رویاند و دوگانگی ها را می زداید. تعامل و ارتباطات این عصر هم یکی دیگر از مباحث نوین ادب و ادبی است. سخن شیوا،گفتار خوشایند، رمزی است در راستای موفقیت و پلی است بر ایجاد وحدت رویه.
شگرد نیست!. ادب صیقل انسانیت است و حاکم عقل و کنترل خشم. نگرش و دیده را بر اعماق تفکرات انسانی می برد تا صداقت و پاکی ها را استخراج کند.
انسانی که خواهان ارائه توانایی هایش می باشد و گامی را برای شکوفایی استعدادهای خود بر می دارد بایستی برخورد منطقی و اصولی حاکم بر ادب را قید و شرط خود دانسته و عمل کند. که حاصل آن را در زمانهای نه چندان دور در فرزندان مان خواهیم یافت.
" شخصیت هر انسان دنیای اوست ". انسان معمار ساخت و ساز خویش در اجتماع می باشد که با آجر رفتاری (در هر لحظه) می توان نمایی از ساختمان شخصیت خود را جلوه نمائیم.
نقدی بر ادب
نظامی تبریز
تلاطم عمر
زنی تنها با اندیشه واهی
رسید بر تلاطم عمر خویش
آنجاست که وا مانده بر کار خویش
انگشت بر دهن
که ندارد سخن ...
نظامی تبریز
نگاه از طبقه سوم
داشت از بالا من را نگاه می کرد
در را باز نکرد شاید کسی در خانه بود
خلاصه
با افکار شوم خودش به آنچه که می خواست رسید
نظامی تبریز