عمر کوتاه

مژده می دهد دلم که صبح به راه است

ای عشق قدمی بردار که عمر کوتاه است

نظامی تبریز

عشق

عشق گریه شبانه نیست داد و فغان کنی

عشق مرد طلبد و معشوقه بی غل و غش

نظامی تبریز

استاد ادبیات

عمری به استادی ادبیات وزن و قافیه تدریس کرد

نه وزن ادب  دانست نه قافیه ای برای زندگیش

نظامی تبریز

چهره رفیق

بر چهره رفیقی نفاق پرده کشیده است

این سایه نهانی ما را ز پشت دریده است

با این خیال خامت ما را اسیر خود کن

القصه ! . دل ما مناعت طبع خریده است

نظامی تبریز