می روم

می روم تا آشیان بر گنبد مینا بسازم

دور از این دنیا بسازم

در بهشت آرزو ها غرفه ای زیبا بسازم

خیمه ای از پرنیان ، خرگاهی از دیبا بسازم

دور از این کانون پستی

وین بساط خود پرستی

میروم با چیره دستی

سرنوشت خود کمی ،  بالاتر از بالا بسازم

دور از این نام و نشانها

بر فراز قله آتشفشانها

پشت بام کهکشانها

پر زنم ، چندان که سر تا پا بسوزم

یا در این کانون پستی  ، آتشی بر پا بسازم

یا بسوزم  .....  یابسازم

میروم تا دور از این آلایش و آلودگیها

بند خود را گم کنم در وادی نابودگیها

وارهانم خویش را از ننگ و دود اندودگیها

گر نشد ، چنبر کنم چرخ زمان را

یا بهم دوزم زمین و آسمان را