نقدی بر ادب

سخن دان پرورده پیر کهن

بیندشد، آن گه بگوید سخن

مزن بی تامل به گفتار دم

نکو گوی، اگر دیر گویی چه غم

                             « سعدی »

وجود قراضه من گر میلگرد شود

دلها را به آسمانخراشی مبدل کند

                         « نظامی تبریز»

ادب، هنر زندگی و تکامل درونی بشر است. افکار را رشد داده و می رویاند و دوگانگی ها را می زداید. تعامل و ارتباطات این عصر هم یکی دیگر از مباحث نوین ادب و ادبی است. سخن شیوا،گفتار خوشایند،  رمزی است در راستای موفقیت و پلی است بر ایجاد وحدت رویه.

شگرد نیست!. ادب صیقل انسانیت است و حاکم عقل و کنترل خشم. نگرش و دیده را بر اعماق تفکرات انسانی می برد تا صداقت و پاکی ها را استخراج کند.

انسانی که خواهان ارائه توانایی هایش می باشد و گامی را برای شکوفایی استعدادهای خود بر می دارد بایستی برخورد منطقی و اصولی حاکم بر ادب را قید و شرط خود دانسته و عمل کند. که حاصل آن را در زمانهای نه چندان دور در فرزندان مان خواهیم یافت.

" شخصیت هر انسان دنیای اوست ". انسان معمار ساخت و ساز خویش در اجتماع می باشد که با آجر رفتاری (در هر لحظه) می توان نمایی از ساختمان شخصیت خود را جلوه نمائیم.

نقدی بر ادب

نظامی تبریز